Oksfordzcy naukowcy pokazali, że muszki owocówki myślą i analizują rzeczywistość, zanim zdecydują się działać. I – tak jak u ludzi – im trudniejsza decyzja, tym więcej zabiera im czasu.
Przebieg i pełną metodologię badania opisuje najnowszy numer Science (a za nim m.in. Science Daily i Science Recorder). Naukowcy z Centrum Sieci Neuronowych i Zachowania (Centre for Neural Circuits and Behaviour) Uniwersytetu w Oksfordzie opisują w nim badanie, w którym najpierw nauczyli muszki unikać pewnych zapachów (warunkowanie klasyczne sprawdza się także w stosunku do owadów), by potem umieścić owady w rozwidlonej komorze, wypełnionej po dwóch stronach rożnymi budzącymi awersję zapachami. Następnie zespół mierzył, ile czasu zajmuje muszce reakcja (ucieczka) przy rożnym stężeniu określonej woni. W zgodzie z oczekiwaniami, okazało się, że jeśli któryś z zapachów był znacząco mocniejszy (nawet jeśli samo stężenie było niewielkie), muszka reagowała szybko. Jeśli tymczasem opcje z obu stron były w podobnym stężeniu, decyzja, czy i gdzie lecieć, zajmowała o wiele więcej czasu.
Według jednego ze współautorów badania, dr. Gero Miesenböcka, świadczy to o tym, że – wbrew panującej do niedawna opinii – owady nie są sterowanymi instynktem automatami i że ich proste systemy nerwowe zdolne są do przeprowadzania skomplikowanych z natury procesów decyzyjnych. Badacz uważa, że działania muszek nie wynikają bezpośrednio z impulsów czy zapisanych w DNA wzorów instynktownych działań. Owady wydają się (świadomie lub nie) gromadzić informacje o świecie wokół, by potem dokonywać (racjonalnych lub nie) wyborów.
Czyli w sumie jak ludzie. No, może nie wszyscy: patrząc na efekty w Sejmie, trudno stwierdzić, by systemy nerwowe wielu Polaków (tak jak u muszek owocówek, zorientowane na wybór mniejszego zła), działały lepiej niż u małych owadów. No, chyba że zaczniemy porównywać się z bezmyślnie lecącymi do światła ćmami.
Niedzielne wybory do europarlamentu pokażą, do kogo nam bliżej.