Litwa kontra homoseksualizm

Polska oazą wolności seksualnej? Cóż, na pewno na tle innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Tylko w ciągu ostatniego miesiąca Ukraina zakazała posiadania i oglądania pornografii (fakt szczególnie ważny dla miłośników wojaży do egzotycznych krajów: za próbę przekroczenia granicy wschodniej ze świerszczykiem w walizce lub zbereźnymi zdjęciami na laptopie od początku lipca można wylądować w ciupie). Jeszcze dalej poszła Litwa, która z kolei zawzięła się na inne współczesne bezeceństwo: homoseksualizm.

Zawzięła się w sposób nader osobliwy. Natchnieni naukami lokalnych odpowiedników Semki i Terlikowskiego, litewscy prawodawcy nie mogli (głównie z powodów pi-arowskich: członkowstwo w UE i Radzie Europy zobowiązuje, zwłaszcza gdy czas kryzysu i bez unijnej pomocy głód zagląda w oczy) po prostu wybić swych mniejszości seksualnych co do nogi – musieli pogłówkować. No i wymyślili… prawo zakazujące „kochającym inaczej” wychodzenia z domów bez burki zakrywającej twarz i każdy inny milimetr sześcienny ciała. Wedle nowej ustawy, przegłosowanej właśnie przez wileński Sejm, 3 lata więzienia grożą każdemu gejowi i lesbijce, którzy narażą dziecko (także swoje) na to, że ich zobaczy. I nie chodzi bynajmniej o jakieś publiczne bara bara – nie do pomyślenia na Litwie – ale np. o wejście czternastoletniej córce sąsiada w pole widzenia w drodze do sklepu po bułki.

Zapobiegliwi ustawodawcy zakazali równocześnie wszelkich dyskusji o homoseksualizmie w mediach i miejscach publicznych (czyli również w Sejmie!). Ma to skutecznie zablokować jakiekolwiek próby zmiany kuriozalnego prawa w przyszłości – choćby dlatego, że sama propozycja niekarania dwóch dziewczyn za trzymanie się za ręce na ulicy, wygłoszona publicznie, będzie teraz przestępstwem zagrożonym latami odsiadki.

Niech żyje demokracja. Po litewsku.